Formuła 1

Technologia F1

Nowoczesne samochody Formuły 1 to jednomiejscowe pojazdy o otwartym nadwoziu, kołach wystających poza ich obrys i spojlerach zamontowanych z przodu i z tyłu. Konstrukcja bolidu musi być zgodna z precyzyjnymi przepisami wydawanymi przez FIA. Nie jest to jednak główną przyczyną braku widocznych głębokich różnic w wyglądzie współczesnych bolidów. Dobre rozwiązania szybko się rozpowszechniają wśród zespołów, w efekcie czego, bolidy upodabniają się do siebie. Działa to na zasadzie podobnej do doboru naturalnego. Cały sztab ludzi odpowiedzialny jest za wypatrzenie nowych pomysłów konkurencji. Mimo że przepisy Formuły 1 uniemożliwiają sprzedaż konstrukcji danego zespołu (konstruktora) innej stajni, zdarza się, że powiązane ze sobą zespoły mają podobne bolidy.

Silnik umieszczany jest tuż za fotelem kierowcy i stanowi integralną część podwozia, co oznacza, że z przodu jest do niego podłączony kokpit, a z tyłu skrzynia biegów wraz z tylnym zawieszeniem. Są to jednostki V8 o pojemności 2400 cm³. Ich moc wynosi około 750 KM (stare jednostki V10 miały moc bliską 900 KM), a ich obroty są ograniczone do 18000 na minutę. Wysilony silnik produkuje ok. 1 750 kW ciepła, które musi być odprowadzone do atmosfery. Większość wytworzonego ciepła odprowadzana jest wraz ze spalinami, reszta poprzez chłodnice, które umieszczone są po bokach samochodu.

Samochody Formuły 1 używają półautomatycznych, sekwencyjnych skrzyń biegów z maksymalnie siedmioma biegami do przodu i jednym do tyłu (obowiązkowym) oraz biegu neutralnego. Kierowca daje sygnał zmiany biegów używając łopatek umieszczonych za kierownicą. W zależności, z której strony łopatka zostanie pociągnięta, bieg zostaje zwiększony lub zredukowany. Dzięki takiemu rozwiązaniu kierowca ma możliwość zmiany biegów bez odrywania rąk od kierownicy.

Silniki w bolidach spalają paliwo na poziomie 60-70 l/100 km. Pomimo tak dużych ilości (w porównaniu do cywilnych aut), silniki te mają najwyższą wydajność paliwową.

Dzięki coraz bardziej rozwiniętej technologii, bolidy Formuły 1 osiągają oszałamiające szybkości i przyspieszenie. Większość współczesnych bolidów ma następujące osiągi:

* 0–96 km/h (0-60 mil/h) w 2,3 sekundy
* 0–160 km/h (0-100 mil/h) w 3,6 sekundy
* 0-160-0 km/h (0-100 mil/h -0) w 6,6 sekundy (Przyśpieszanie oraz późniejsze hamowanie)
* 290–0 km/h w (180 mil/h – 0) w 3,5 sekundy (hamowanie)

Mimo wprowadzenia ciągłych zmian w przepisach, konstruktorzy poprawiają osiągi swoich samochodów, zwiększając moc silników i efektywność aerodynamiki. Nowe przepisy na sezon 2005 zredukowały siłę docisku o ok. 28%, z czego prawie całą odzyskano poprzez poprawę innych elementów. Obecnie jedynym dostawcą opon do bolidów jest firma Pirelli. Podczas wyścigu opona nagrzewa się do 90-110 stopni Celsjusza.

Kombinezon kierowcy jest wykonany z NOMEXu i aby mógł być dopuszczony do użytku musi wytrzymać temperaturę 850 stopni przez 35 sekund. Kask kierowcy bolidu to 1,2 kg ochrony głowy. 17 warstw sklejonych ze spiekanych włókien węglowych. Wytrzymuje temperaturę 850 stopni. Wizjer wytrzymuje test pocisku wystrzeliwanego z prędkością 500 km/h. Specjalne otwory w kasku składające się na skomplikowany system cyrkulacji powietrza zapewniają jego przepływ (w trakcie poruszania się bolidu) na poziomie 10 l/s.